Yaşama katılma çabalarının en önemlisi sosyalleşmedir.Sosyalleşme ile insanın yalnızlığı son bulur.Bir guruba katılma kişide gurupla birlikte var olma duygusunun yaşanmasına neden olur. Bu duygu oldukça olumlu ve etkileyicidir.Birey ile gurubu arasında karşılıklı etkileşim vardır.Güçlü kişilikler gurubun lideridir veya guruba dinamizm getiren şahıslardır.. Gurup içinde fazla söz sahibi olamayan üyeleri bekleyen bir iletişim tehlikesi vardır. Bu tehlike duygusal birleşmedir. Duygusal birleşmede pasif olarak bağlılık gösteren üye adeta kendi olma duygusunu

kaybeder ve dünyaya gurubun gözünden bakmaya başlar.Gurup dışında olduğunda bir konuda kişisel fikirlerini ifade edebilse bile gurup içinde dışlanma korkusu ile bunu asla yapamaz.

Bu üyeler yumuşak başlı kişilerdir.Kendilerine gurubun dayattığı her şeye evet derler. Sorgulamadan kabullenilen bu düşünce ve eylemler,sorunlu guruplara katılma durumlarında kişinin gurup dışındaki sosyal ortamlara uyumunu bozar ve zor durumlara düşebileceği gibi istemeden kendini suç teşkil eden davranışların içinde de bulabilir. Kişiliği iyi gelişmiş üyeler bir taraftan gurupla sağlıklı ilişkiler kurup bütünleşirken diğer taraftan kendini guruptan bağımsız ifade edebilirler..Bu kişiler uygun olamayan dayatmalara hayır diyebilirler.Gurup içinde benliklerini kaybetmezler.